Zencefil
Bordo Bereli
- Katılım
- 4 Ara 2010
- Mesajlar
- 3,208
Merhabalar ben Pakize 
İlk defa annem olmadan sizlerle birebir konuşuyorum.Hep O'nun gözünden dinlediniz beni.Bir de ben anlatayım.
6-7 sene önce ufacık bir kaptan aldı annem beni.Hastaydım baktı bana, tedavi etti.
Hep kocaman yuvalarım oldu.Bir çok kardeşime göre çok konforlu yaşadım, yaşamaya devam ediyorum.
Bu yaşadığım evim:
mailto:/Forum/dosyalar/120481/11_1_2012_20_23_50_1.jpgmailto:/Forum/dosyalar/120481/11_1_2012_20_23_50_2.jpg
Annem hep bana yaramaz dese de aslında ben çok akıllı bir kaplumbağayım.
Bana yaklaşan tanıdık bir yüz görünce binbir şebeklik ile kendimi sevdirmeyi başarıyorum.
Sevdirmek derken aman yanlış anlaşılmasın öyle kendime dokundurmam kimseyi.
Dokunmak isteyen olursa affetmem ısırırım onları.Tabi önce beni uzaklaşın anlamında tıslar, huysuzca kabuğumu sallamaya başlarım.
Birazda hobilerimden bahsedeyim
En büyük hobim kuru alanımda ki ısınan taşların üzerine çıkıp kollarımı, bacaklarımı gere gere kurulanmak.
Tabi akvaryumunda ki bitkilerin içerisine girip saklanmakta en iyi yaptığım şeylerin başında gelir.Kaç kere annem korkudan deliye dönmüştü yuvama bakıp içerisinde beni göremeyince
Oysa ben saklandığım yerden gülerek O'nun telaşını izlemeyi seviyorum
mailto:/Forum/dosyalar/120481/11_1_2012_20_26_0_1.jpgmailto:/Forum/dosyalar/120481/11_1_2012_20_26_0_2.jpg
En sevdiğim yemek aslında midyeler ve salyangozlar.Ama annem midyelerin ve salyangozların benim ev arkadaşım olduğunu söylüyor.Tabi ben dayanamayıp annem bana bakmazken hemen yiyorum.Her seferinde yakalansam da annem kızmıyor artık.
Su mercimeği, kıvırcık, özel yemler diyetimin temel besinlerini oluşturuyor.
Eskiden her gün bana yemek verirlerdi.Ama ben büyüdükçe yemek yediğim gün sayısı iyice azaldı.İlk başlarda bu duruma çok bozuldum.Hatta anneme ve bana bakanlara küstüm.Ama anladım ki benim sağlığım için uğraşıyorlar.Artık kızmıyorum onlara.
Gün içersinde eğer benimle ilgilenen olmazsa annemi görünce su sıçratıp, ses çıkararak ilgi çekmek için her şeyi yapıyorum
Evdekiler yoğun olduğunda, benimle ilgilenen olmadığında ilgi çekmek için akvaryumdan kaçıyorum.İlk önce filtremin hortumundan tırmanarak kaçıyordum.Annem bunu fark edince hemen yuvamın üzerini kapattı.
Yine kaçarsam diye de akvaryumun etrafına yastıklar koydu ki kendime zarar vermeyeyim diye.
Ama bir gün akvaryumdan bir boşluk bulup kaçtım.
Annemin beni bulması için evin içerisinde dolaşmaya başladım.Fakat öyle bir yere girdim ki sıkışıp kaldım.Çıkmak için uğraştıkça daha önce kaçtığımda kabuğumda olan yara kanamaya başladı.Canım çok acıdığı için hareket etmeden durmaya başladım.
Evde yaşayan abi beni bulup hemen anneme haber verdi.
Annem gelip bana bir güzel kızdı.Yarama pansuman yaptı ve ilaç sürdü.
Artık akvaryumum tamamen korunaklı bir halde.
Ben esaret altında yaşayan bir çok kaplumbağadan bir tanesiyim.
Kardeşlerimin bir çoğundan daha şanslı bir kırmızı yanaklıyım.
Bana ve kardeşlerime evlerini açan, ailelerimiz olan sizlere muhtaç bir yaşam sürdürüyoruz.
Lütfen bizleri ihmal etmeyin.
Yaşamamız için size ihtiyacımız olduğunu unutmayın.
Biz ailelerimizi seviyoruz, sizlerde bizi sevmeyi ihmal etmeyin olur mu ^^
İlk defa annem olmadan sizlerle birebir konuşuyorum.Hep O'nun gözünden dinlediniz beni.Bir de ben anlatayım.
6-7 sene önce ufacık bir kaptan aldı annem beni.Hastaydım baktı bana, tedavi etti.
Hep kocaman yuvalarım oldu.Bir çok kardeşime göre çok konforlu yaşadım, yaşamaya devam ediyorum.
Bu yaşadığım evim:
mailto:/Forum/dosyalar/120481/11_1_2012_20_23_50_1.jpgmailto:/Forum/dosyalar/120481/11_1_2012_20_23_50_2.jpg
Annem hep bana yaramaz dese de aslında ben çok akıllı bir kaplumbağayım.
Bana yaklaşan tanıdık bir yüz görünce binbir şebeklik ile kendimi sevdirmeyi başarıyorum.
Sevdirmek derken aman yanlış anlaşılmasın öyle kendime dokundurmam kimseyi.
Dokunmak isteyen olursa affetmem ısırırım onları.Tabi önce beni uzaklaşın anlamında tıslar, huysuzca kabuğumu sallamaya başlarım.
Birazda hobilerimden bahsedeyim
En büyük hobim kuru alanımda ki ısınan taşların üzerine çıkıp kollarımı, bacaklarımı gere gere kurulanmak.
Tabi akvaryumunda ki bitkilerin içerisine girip saklanmakta en iyi yaptığım şeylerin başında gelir.Kaç kere annem korkudan deliye dönmüştü yuvama bakıp içerisinde beni göremeyince
Oysa ben saklandığım yerden gülerek O'nun telaşını izlemeyi seviyorum
mailto:/Forum/dosyalar/120481/11_1_2012_20_26_0_1.jpgmailto:/Forum/dosyalar/120481/11_1_2012_20_26_0_2.jpg
En sevdiğim yemek aslında midyeler ve salyangozlar.Ama annem midyelerin ve salyangozların benim ev arkadaşım olduğunu söylüyor.Tabi ben dayanamayıp annem bana bakmazken hemen yiyorum.Her seferinde yakalansam da annem kızmıyor artık.
Su mercimeği, kıvırcık, özel yemler diyetimin temel besinlerini oluşturuyor.
Eskiden her gün bana yemek verirlerdi.Ama ben büyüdükçe yemek yediğim gün sayısı iyice azaldı.İlk başlarda bu duruma çok bozuldum.Hatta anneme ve bana bakanlara küstüm.Ama anladım ki benim sağlığım için uğraşıyorlar.Artık kızmıyorum onlara.
Gün içersinde eğer benimle ilgilenen olmazsa annemi görünce su sıçratıp, ses çıkararak ilgi çekmek için her şeyi yapıyorum
Evdekiler yoğun olduğunda, benimle ilgilenen olmadığında ilgi çekmek için akvaryumdan kaçıyorum.İlk önce filtremin hortumundan tırmanarak kaçıyordum.Annem bunu fark edince hemen yuvamın üzerini kapattı.
Yine kaçarsam diye de akvaryumun etrafına yastıklar koydu ki kendime zarar vermeyeyim diye.
Ama bir gün akvaryumdan bir boşluk bulup kaçtım.
Annemin beni bulması için evin içerisinde dolaşmaya başladım.Fakat öyle bir yere girdim ki sıkışıp kaldım.Çıkmak için uğraştıkça daha önce kaçtığımda kabuğumda olan yara kanamaya başladı.Canım çok acıdığı için hareket etmeden durmaya başladım.
Evde yaşayan abi beni bulup hemen anneme haber verdi.
Annem gelip bana bir güzel kızdı.Yarama pansuman yaptı ve ilaç sürdü.
Artık akvaryumum tamamen korunaklı bir halde.
Ben esaret altında yaşayan bir çok kaplumbağadan bir tanesiyim.
Kardeşlerimin bir çoğundan daha şanslı bir kırmızı yanaklıyım.
Bana ve kardeşlerime evlerini açan, ailelerimiz olan sizlere muhtaç bir yaşam sürdürüyoruz.
Lütfen bizleri ihmal etmeyin.
Yaşamamız için size ihtiyacımız olduğunu unutmayın.
Biz ailelerimizi seviyoruz, sizlerde bizi sevmeyi ihmal etmeyin olur mu ^^
