Hala inanamıyorum olana...Bu gerçek olamaz.Gerçek olamayacak kadar KÖTÜ bir durum.İsyan ediyorum hayata...Hayata ve ölüme.O...O kötü olay benim de başıma geldi.Biricik yavrum öldü.Daha geçen ay ona yeni bir isim bile koymuştum...Adı "Gülümse" olacaktı.Minik meleğim beni her zaman gülümsetmeyi başarabildiği için bu ad ona çok yakışmıştı.Ama bugün ilk defa onu gördüğümde elim ayağım boşaldı ve üzüle üzüle çok kötü oldum.Bebeğim bir tanem ufaklığım 2 parçadan oluşan kuru alanı devirmişti.Hatta belki arkadaşıyla beraber düşürdüler.(Altta balık yavruluğu ve üstte de bir taş gibi plastik yükselti vardı.)Plastik şey suya düşünce balık yavruluğu da havalanmış , tam o anda o yakınlarda olan bıdık da yavruluğun içinde kalmış.Anladığım kadarıyla...Biricik yavruma mezar olan bu yavruluk paludaryumun camına dönük havalanmış sonra da yavruluğun içine su dolmuş ve dibe batmış.O arada benim miniğim yavruluğun içinde...İçinde boğulmuş.Ah be çocuğum nasıl düşürdünüz onu...Nasıl düşünemedim böyle bir şey olacağını off of!Benim yüzümden Gülümse daha 1 yaşına bile basamadan öldü...Beni daha da yıkan nokta çocuğun akciğer enfeksiyonu , üşütme , mantar vs. gibi bakımdan kaynaklanan bir hastalıktan ölmemesi.Onun üstüne yeni bir kaplumbağa almam...Alamam!Diğer kaplumbağam olan "Neşe"ye bir şey olmamış neyseki.O çok iyi.
Ne güzel hayallerimiz vardı.Daha bugün kaplumbağalarım 20 yaşına geldiklerinde nasıl olur acaba diye düşünüyordum.Daha , yeni kocaman bir paludaryumda mutlu mutlu yüzecekti bıdıklar...Neden neden neden?!Hala kendimi suçlamaktan alamıyorum.Gülümse'm benim yüzümden öldü.O minicik bedeni daha fazla direnemedi demek ki.Artık içimde hep bir burukluk olacak Neşe'yi beslerken...Hep Gülümse aklıma gelecek...O oburlukları , şımarıklıkları...Acım tarif edilemez.Umarım başka kimsenin başına gelmez...Sizler dikkat edin ki sizin bebekleriniz de ölmesin.
Umarım...Umarım bebeğim şu anda mutludur.Özgürce başka başka diyarlarda yüzüyordur...Benim ona veremediğim mutluluğu şu an tadıyordur.Rahat uyu meleğim.Hep kalbimde yaşıyor olacaksın.
Ne güzel hayallerimiz vardı.Daha bugün kaplumbağalarım 20 yaşına geldiklerinde nasıl olur acaba diye düşünüyordum.Daha , yeni kocaman bir paludaryumda mutlu mutlu yüzecekti bıdıklar...Neden neden neden?!Hala kendimi suçlamaktan alamıyorum.Gülümse'm benim yüzümden öldü.O minicik bedeni daha fazla direnemedi demek ki.Artık içimde hep bir burukluk olacak Neşe'yi beslerken...Hep Gülümse aklıma gelecek...O oburlukları , şımarıklıkları...Acım tarif edilemez.Umarım başka kimsenin başına gelmez...Sizler dikkat edin ki sizin bebekleriniz de ölmesin.
Umarım...Umarım bebeğim şu anda mutludur.Özgürce başka başka diyarlarda yüzüyordur...Benim ona veremediğim mutluluğu şu an tadıyordur.Rahat uyu meleğim.Hep kalbimde yaşıyor olacaksın.