TurtleLove
Gümüş 3 Üye
- Katılım
- 27 Mar 2011
- Mesajlar
- 175
Bende "Günde 1 yem ver başka birşey istemez." kafasıyla çalışan Pet Shop'tan aldım. Kandım, 1 yem 1 yem gitti. Plastik kapta tam 2 yıl 4 ay kaldı. Büyüklüğü ise, '2 CM'. Kıpır kıpır, candan bu hayvana kapılmak hem güzel hem kötüydü. Öleceği gün napardım ki ?
İlki öldü, tek kaldı. Ona tüm sevgimi verdim. Onla yaşattım. Geçen yazdan beridir yem yemedi. (Yemiyor.) Şimdi kabuğunun sertleşmesini umarken yumuşuyor gittikçe. Gözünü açmıyor sadece kıpır kıpır yüzüyor. Kabuğu da değişiyor ama kabuğu bunun yanında yumuşuyor. Kıpır kıpır .. Kurtarılmayı bekliyor, benden nefret ediyormuş gibi bir his var içimde. Üzülüyorum. Tüm sevgimi ona aşılamak istiyorum.
Öyle ki küçük bir akvaryum, kuru alan ve filtre alabilecek durumum vardı. Onu da hayvanın kabuğu yumuşamaya başlarken aldım. Büyük cahillik, saflık. Site sayesinde kurtulacak dedim. Çok sevindim. Uvb lamba ve ısıtıcı bile alamadım. Yeni bir yem bile alamadım.
Filtre bozuldu suyunu doğru düzgün değiştiremedim. Yem verdikçe suya karıştı. Bir kez olsun yemesini istedim. Bir kez. Olmadı işte.
Havalar bozulup düzeliyor. Eve geldiğimdeyse bozuk. Ne güneşe çıkarabiliyorum ne çıkarsam güneş ışını alabiliyor. Çaresizce güneşi bekliyorum.
O kadar duamın boşa gittiğini, boş şeyler yapmayıp hayvanımla ilgilenseydim işe yarabileceğini işte şimdi farkediyorum. Sinirim bozuluyor, can aldım diyorum; ağlamaya başlıyorum. Kendime kızıyorum, dövünüyorum. O hareketli afacanı hayatından ettim, keşke almasaydım; gerçekten bakabilecek biri alsaydı diyorum. Çok geç kaldım onu iyileştirmek için diyorum.
Şimdiyse elim kolum bağlı, ölümünü bekliyorum. Kıpır kıpırlığının geçmesini bekliyorum. Olmuyor. İyice üzülüyorum. Napacağımı gerçekten bilemiyorum.
Sanırım bi elveda demenin zamanı geldi. Ömrünü kısalttığım canımın içi kaplumbağama. Hala uğraşıyorum ama, işe yaramıyor gibi. Sanırım ölürse; .. düşünmek istemiyorum.
İlki öldü, tek kaldı. Ona tüm sevgimi verdim. Onla yaşattım. Geçen yazdan beridir yem yemedi. (Yemiyor.) Şimdi kabuğunun sertleşmesini umarken yumuşuyor gittikçe. Gözünü açmıyor sadece kıpır kıpır yüzüyor. Kabuğu da değişiyor ama kabuğu bunun yanında yumuşuyor. Kıpır kıpır .. Kurtarılmayı bekliyor, benden nefret ediyormuş gibi bir his var içimde. Üzülüyorum. Tüm sevgimi ona aşılamak istiyorum.
Öyle ki küçük bir akvaryum, kuru alan ve filtre alabilecek durumum vardı. Onu da hayvanın kabuğu yumuşamaya başlarken aldım. Büyük cahillik, saflık. Site sayesinde kurtulacak dedim. Çok sevindim. Uvb lamba ve ısıtıcı bile alamadım. Yeni bir yem bile alamadım.
Filtre bozuldu suyunu doğru düzgün değiştiremedim. Yem verdikçe suya karıştı. Bir kez olsun yemesini istedim. Bir kez. Olmadı işte.
Havalar bozulup düzeliyor. Eve geldiğimdeyse bozuk. Ne güneşe çıkarabiliyorum ne çıkarsam güneş ışını alabiliyor. Çaresizce güneşi bekliyorum.
O kadar duamın boşa gittiğini, boş şeyler yapmayıp hayvanımla ilgilenseydim işe yarabileceğini işte şimdi farkediyorum. Sinirim bozuluyor, can aldım diyorum; ağlamaya başlıyorum. Kendime kızıyorum, dövünüyorum. O hareketli afacanı hayatından ettim, keşke almasaydım; gerçekten bakabilecek biri alsaydı diyorum. Çok geç kaldım onu iyileştirmek için diyorum.
Şimdiyse elim kolum bağlı, ölümünü bekliyorum. Kıpır kıpırlığının geçmesini bekliyorum. Olmuyor. İyice üzülüyorum. Napacağımı gerçekten bilemiyorum.
Sanırım bi elveda demenin zamanı geldi. Ömrünü kısalttığım canımın içi kaplumbağama. Hala uğraşıyorum ama, işe yaramıyor gibi. Sanırım ölürse; .. düşünmek istemiyorum.