aptallık

[errhan]

can sıkıntısından ne yapıcamı bılemeyıp buraya bole bı konu açma gereğı duydum. bu konuyu açmanın yerımı dıylomı bılmıorum o yuzden affınıza sığınıyorum.. yaptığım hataları bile bile yapıp yaptıktan sonra üzüllüp kendımı ıyce yıpratmaya başladım.. canım çok sıkılıyo hatalarımın farkında olup da kendımı düzeltememek çok sinirlerımı bozuyo. kendımı anlayamıorum.. bana benı kendıme getırcek bı onerısı oloan varmı?

 

[aragorn]

Herhangi bir öneri de bulunabilecek kadar mükemmel biri değilim ama bir yerden başlamak gerek tabi bu da kolay değil. Ben de çoğu şeyi bile bile düzeltemiyorum ne yazık ki.

Konuyu doğru yere açtıktan sonra sorun yok tabi ki açablirsiniz sorunlarınızı paylaşabilecek birileri olarak gördüğünüz için bizleri teşekkür ederiz.

 

[errhan]

ben teşekkür ederim kişisel problemlerıme bile değer verıp cevap yazdığnz için... gerçekten çok bunaldığım için yazmak paylaşmak istedim.. zamnla düzelcek inşallah bazı şeyler..

 

[aragorn]

Rica ederim ya keşke daha da fazlası gelse elimden. Zaman en iyi ilaç zaten ancak fazla da geç kalmamak gerek malum ne kadar zamanımız olduğu meçhul hayatta.

 

[gonzimmm]

Aragorn'a katılıyorum.

Sorunlarınız hakkında hiçbir fikrim yok ancak bana kalırsa kendinizle barışık olun.Herkes hata yapabilir,önemli olan en kısa zaman içerisinde belki o hataları tekrarlayarak da olsa bunlardan zamanla arınabilmek.

 

[MissSevda]

RE: aptallık

Benim size tavsiyem bos kalmayin birseyleri hedefleyin. Insan birseyi yapmayi hedefliyorsa yanlis yapmasi azaliyor. Bende bir ara bunalimdaydim doktor psikologa bile gondermisti acil olarak sadece 3 kere gittim, sonra kendime birseyleri hedefledim kucuk bile olsa sunu yapacam dedim bir parca duzeldim ama ben daha kotu durumdaydim o yuzden bir parca dedim. Bos kalmayin iste bos kaldikca boyle seyler gelip insani buluyor.

 

[kubrabekmez]

can sıkıntısından ne yapıcamı bılemeyıp buraya bole bı konu açma gereğı duydum. bu konuyu açmanın yerımı dıylomı bılmıorum o yuzden affınıza sığınıyorum.. yaptığım hataları bile bile yapıp yaptıktan sonra üzüllüp kendımı ıyce yıpratmaya başladım.. canım çok sıkılıyo hatalarımın farkında olup da kendımı düzeltememek çok sinirlerımı bozuyo. kendımı anlayamıorum.. bana benı kendıme getırcek bı onerısı oloan varmı?

Sorununuz nedir? Hangi belirtileri gördünüz kendinizde? Bir anormallik var mı tende pembeleşme, sudan kaçma, iştahsızlık vs... Umarım sizi güldürmeyi başarabilmişimdir.. Gülmek de yararlıdır gülmeyi deneyin sıkıntıları atlatmak için, boş zaman etkinlikleri yapın(kitap, internet, yaz kampı, konser, tiyatro, sinema,yüzme, spor, resim yapma, müzik aletleri vs.) Bunlar can sıkıntınızı, bunalımlarınızı önler size moral verir... Hatalarınız için ise daha çok uyumadan önceki vakti seçin ve düşünmeye başlayın. Çözüm mutlak vardır. Doğru zamanlama ve doğru fikirler olsun yeter ki... İyi günler

 

[errhan]

arkadaşlar hepinize teşekkür ederim.. cahide beni çok güldürdün ya çok saol..

 

[akinci23]

Kişisel gelişim kitapların, özellikle de kuantum düşünce ile ilgili kitapları okumanızı tavsiye ederim. Yok kardeşim bu kitaplar bir işe yaramıyo derseniz size hak veririm. Ama benim için az da olsa faydalı olduklarını söyleyebilirim. Özellikle olumlu düşünce konusunda. Durum gittikçe kötüleşirse bir psikiyatriste gitmenizi öneririm. Hele seansına 150-200 tl verecek durumunuz varsa çok iyi bir doktordan da yardım alabilirsiniz. Eğer yoksa bir devlet hastanesine gidersiniz, adam sizinle doğru düzgün konuşma bile yapmadan verir antidepresanı gönderir. Ama hiç yoktan iyidir. Adamın kafası rahatlıyo ya. ÖZellikle son 4-5 ay oldukça kötü geçti benim açımdan. İlaçlar olmasaydı ne hale gelirdim bilemiyorum

 

[keremaciroglu]

psikiyatriste o kadar para verilmez yha. bende aynıydım hatta bir ara tamamen içime kapanıktım.arkadaslarla oturuyorduk herkes konusurdu ben susardım sadece sonra bi gün bi arakdasım dayanamadı ben seni düzelticem şmdi dedi fena bi dayak yedim . sonra kendime geldim. emin ol iş yarıyo Hem paranda cebinde kalır.ufak tefek hastane masrafları dışında...:d

 

[kubrabekmez]

arkadaşlar hepinize teşekkür ederim.. cahide beni çok güldürdün ya çok saol..

Evet... Aslında belirtiler Akciğer Enfeksiyonuna delalatti ama korkutmak istemedim, arrhan arkadaşımız hayatımın son günleri diye karamsarlığa kapılmasın diye düşündüm doğrusunu söylemek gerekirse..

 

[errhan]

arkadaşlar kişisel gelişim kitaplarının bir çoğunu mesleğim gereği okudum bu konuda çok bilgim var ama akıncının da dediği gibi kişisel gelişim kitapları gerçekten fasa fiso gelıyo artık.. kişi kendi problemını çözmesi lazım başka türlü atlatılmıyo. aslında bi bunalım diylde kendımdekı hataları bile bile yenıden yapmak ve bunun bedelı yenıden kendıme acı çektırmek olunca bu benı daha beter yıpratıyo.. artık ciddi ciddi bi antidepresan almayı düşünüyorum hafif dozda bıle olsa hiç etkisi olmayan bi vitamın bile olsa psikolojık olarak rahatlamayı ümidediyorum.. umarım bi faydasını görürüm 22 yaşımdayım ve bu yaşıma kadar ilk defa bu kadr sinirli, agresif ve herşeye negatif bakan bi insan oldum inşallah en kısa zamnda atlatırım.. şu aralar benı en çok mutlu eden ninja kaplumbağalarım.. gerçekten bi hobi halıne geldı bende onları daha ıyı bı ortamda bakıp büyütmek benı mutlu edıo.. ve bu konuda bıze bılgı sunmak amacıyla bu sıteyı açan yöneten herkese teşekkür ederim.. Saolun arkadaşlar..

 

[keremaciroglu]

kişisel gelişim olarak the secret'i öneririm.benim hayatıma yön veren şey ... antidepresanı dene bende denemeyı dusunuyorum . bu sene kızlar konusunda biraz anrmal oldumda hep evdeydim bütün sene neredeyse . sosyal fobi başladı dolayısıyla .

 

[MissSevda]

RE: aptallık

Aslinda insan kendi istemezse duzelmeyi basaramiyor. Bende cok kotu 2 sene gecirdim sonra sorunun bende oldugunu dusunerek kendime zarar verip acisini bir ceza olarak cekmek istiyordum aliskanlik haline geldi, neredeyse her hatamda yapmaya basladim okuldan atildim tuvalette intihar ederken arkadasim kurtardi. Okul psikologuna goturduler apar topar ben halen camdan atmayi dusunuyorum kendimi. Ardindan profesyonel bir psikologa gonderdiler ben halen basarisiz oldugum icin depresyondaydim. Biraz sevgilim sayesinde atlattim sonra ex leyla geldi toparlanmak istedim. Halen ara sira birseyleri basaramadigim icin kendime zarar vermek istedigim oldu. Halen nedenlerle dolaniyordum bu neden basima geldi, neden boyle oluyor diye sonra bizde dini sohbet olurken bir abla beni sohbetine davet etti pek gitmeyi istemiyordum acikcasi. Simdi dusunuyorumda iyiki gitmis kurtulusum o sohbet oldu bir bucuk saat icinde aklimdaki her soru isareti cevaplandi. O an icimden aglamak geldi ben rabbimden yardim istemedim, onun verdigi bedene zarar verdim diye sabaha kadar agladim ondan sonrada ne intihar geldi aklima nede kendime zarar vermek yapmadimda cunku artik bunlardan kurtulmak istiyordum. ALLAHA sukur rabbimi bir an unutur gibi oldum ama o beni hic unutmadi artik onun istedigi gibi yasamaya gayret gosteriyorum hayatim bu sekilde cok daha iyi. Kendin birseyleri yapmak istemezsen hic birsey olmaz birde ALLAHA siginacaksin iki onemli sey.

 

[tubidik]

Kesinlikle kendi başına antidepresan başlamanı önermem.Tedavi için en az 6 ay kullanım gerekiyor ve hastaların çoğu bunu düzenli kullanamıyor. ilaç yarıda kesildiğinde ise depresyon daha ağır bi şekilde tekrarlıyor. Seratonin içeren gıdalardan alabilirsin. Mutluluk hormonu derler halk arasında. Çikolata vs. Ya da herhangi bir spor dalında bişeyler yaparsan bu da depresyon için faydalı. veya müzik aleti gibi. ilgini vereceğin yeni bişey lazım.

 

[biber]

Sevdaya bu konuda katılıyorum. Allah'tan ne kadar uzaklaşırsak o kadar mutsuz oluyoruz. O'nu hatırlamak, emir ve yasaklarıyla yaşamak yoluna gidersek hayatımız daha düzenli ve huzurlu oluyor.Bunu gözardı etmeyelim. Allah yardımcın olsun Erhan

 

[errhan]

arkadaşlar gerçekten bu konuyu burda açsammı açmasammı dıye bi tereddüt yaşadım fakat şimdi iyki de açmışım diyorum en azından başka insanların da bu tarz şeyler yaşadığını ve bi şekilde atlattıklarını duymuş orenmiş oldum.. sevda arkadaşımın yaşadığı şeyler ve aldığı dersler çok güzel bence de herşeyden önce kimsesiz kaldığımız bilincinden kurtulup yüce yaratıcıya sığınmalı ve ondan yardım dılemelıyız.. o bize bi şekilde yön gösteriyo ve o yönde gidersek düze çıkabılıyoruz.. ben her zaman inançlı bi insan oldum hala da oyleyım inancımın gereklerını de alımden geldığınce daıma yapmaya çalışırım.. fakat bazen o kadr anlamsız şeylerı kafamı takıp kendımı çıkmaza sokuyorumkı buna bazen kendım bıle ınanamıyorum.. ama oluyo işte insan bazen bişeyleri engelleyemıo ve kendındekı yanlışları da düzeltemıyo ne kadr çabalasada.. ben dertlerımden veya herhangı bi ruhsal sıkıntımdan kımseye bahsetmedım bahsetmeyıde sevmıyorum fakat dün akşam üstü kapalı bi şekilde bile olsa bunları buraya yazmak ve bu akşam da sizden gelen cevapları görmek beni çok sevindirdi.. gerçekten hepinize teker teker teşekkür ederim.. vakit ayırıp iki kelıme bıle yazmış olmanız çok işe yaradı inanın.. demekki az da olsa dertler paylaşılmalıymış.. çok saolun arkadaşlar gerçekten...

 

[keremaciroglu]

evet iyiki açmışsın konuyu.bu sorunlar zaten çoğu gencin başına gelen sorular kimi kolay atlatır, kimi ağır atlatır, kimi hiç atlatamaz.benimde çok kötü zamanlarım oldu . kendimi ateist sandıgım anlarım oldu sevdanın anlattıgı gibi. islam dinini yargılarken buluyordum kendimi. ama sonra kendi kendine düzeldi bu durum . sosyal ortamlara ne kadar çok katılım gösterirsen iyi geliyor insana düzeliyorsun hızlı bir şekilde.

 

[MissSevda]

RE: aptallık

Bana arasira halen geliyorlar. Bedenimi baskasi ele gecirmis gibi kendime zarar vermek istiyorum onu hissettigim an direk erkek arkadasima bana oku diyorum o okuyunca elim ayagim cozuluyor hic bir yerim tutmaz oluyor sadece aglamak geliyor icimden. Oyle geliyorum kendime bu niye oluyor hic bir fikrim yok kurtulmak icin ne yapabilirim onuda bilmiyorum.

 

[keremaciroglu]

Belkide çocukluktan gelen birşeydir.Genelde bütün sounlar cocukluga dayanır.bende de daralma oluyor böle çok feci sıkılıyorum. o an yapacak birşey yokmuş gibi oluyor. içim içimi yiyior. bu bende cok oluyordu bir ara.istanbul artık bıktırdı.sıkıldım yeter fln dıodum.annem aldı beni bogaza götürdü . bütün gun sahil şeridinde dolasıp durduk. eve geldiğimde süper hissediyordum . istanbul'A ekrar asık olmustum resmen . o günden sonra bi daha istanbuldan şikayet etmedım hatta bu şehirde dogup büyüdüğüm için kendimi cok sanslı hıssedıorm